Christian Thomas
«Nuovo Cinema Paradiso» Giuseppe Tornatore, 1987
Voor Christian is cinema inderdaad een paradijs, en de engelen die dat paradijs bevolken zijn de toeschouwers. Toen hij in 2002 mee aan de wieg van IMAGINE stond, had hij in de filmwereld al een lange weg afgelegd. Na zijn studie kunstgeschiedenis aan de VUB en zijn filmstudie in Los Angeles stortte hij zich op het filmfestival van Brussel, dat hij elf jaar lang bezielde. Als duivel-doet-al heeft hij zowat alle werk in de wereld van de cinema gedaan: hij verkocht choco-ijsjes in de zaal, werkte als operator, maakte korte films, deed enkele vingeroefeningen in filmproductie en is nu dag en nacht bezig met filmdistributie. Hij runt het bedrijf niet alleen als zakelijk leider, maar houdt zich evenzeer bezig met de aankoop van films en de contacten met de verkopers en producenten op festivals en filmmarkten. En zo komen we terug in het cinemaparadijs: waar hij nog het meest van geniet, bekent hij, is het peilen van de reacties van de toeschouwers in een donkere bioscoopzaal op het moment dat de eerste beelden op het doek verschijnen.
TINNE BRAL
«How to Steal a Million» William Wyler, 1966
Er is maar weinig gelijkenis tussen Tinne en Peter O'Toole. Zij heeft immers nooit iets gestolen uit de musea die zij met de regelmaat van de klok bezoekt. Niets, behalve tijd. Tijd die zij doorbrengt met het bewonderen van meesterwerken waaraan zij zich voedt. «Cinema legt zijn ritme aan je op," zegt ze. «Maar als je voor een schilderij staat, dan ben je de eigen baas van je ogen.» Haar specialiteit is scenario's lezen. Zij is aldoor op zoek naar het beeld achter de tekst. Het is met diezelfde scherpe blik dat Tinne, die in 2007 opnieuw scheep ging met haar vroegere Brussels Film Festival-"partner in crime" Christian Thomas, zich bezig houdt met de aankopen. Daarnaast onderhoudt zij de contacten met de exploitanten, dat wil zeggen: zij zet zich schrap om hen te overhalen de films van IMAGINE te programmeren en die films vooral zo lang mogelijk op de affiche te houden. Om mond-aan-mond reclame op gang te brengen – want dat is voor een film de beste bondgenoot – zit zij ook achter de journalisten en recensenten aan.
JOAN AGUILAR
«The Man Between» Carol Reed, 1953
In tegenstelling tot Carol Reeds thriller woont Joan niet ondergedoken in de Duitse hoofdstad. Gelukkig spoort hij ook regelmatig naar Brussel. Het was echter 675 kilometer daarvandaan dat hij zijn eerste filmbad kreeg: het filmfestival van Tübingen. Na kleine klussen in de coulissen van de zevende kunst (tot hij ervaring opdeed als assistent-regisseur), besloot hij zijn leven aan de cinema te wijden. In 2008 belandde hij bij IMAGINE, werd een jaar later vennoot en nu leidt hij de filmaankopen in goede banen. Hij waakt eveneens zorgvuldig over de productie van de DCPs, de ondertiteling, het artwork, de redactie voor de DVDs... Hij onderhoudt dus nauwe contacten met internationale verkopers en producenten maar ook met labo’s. En als hij niet in Berlijn of Brussel zit, dan is Joan waarschijnlijk ergens "on the road" in Europa, de Andes of ergens in de USA. Hij heeft zelfs een paar spectaculaire expedities op zijn actief, zoals bijvoorbeeld Berlijn-China per autostop.
ROMAIN LELOUX
«The Darjeeling Limited» Wes Anderson, 2007
Een ware lust voor het oog die natuurlijk Romain volledig kan bekoren. Hij houdt van schoonheid en merkt zelf lachend op dat het soms aan het obsessionele grenst. Perfect dus om nauwgezet de promotiecampagnes in goede banen te leiden. Als marketing en communicatieverantwoordelijke doktert hij voor elke film de juiste strategie uit van poster tot instagram waarbij hij zich steeds weer afvraagt wie het doelpubliek is. Hij werkte al een paar jaar als freelancer voor Imagine en sinds de zomer van 2019 is hij een volwaardig teamlid.
(The Darjeeling Limited, Wes Anderson, 2007)
Eveline De Waele
«Maurice» James Ivory, 1987
Net als deze knappe film met Hugh Grant is Eveline hartstochtelijk romantisch. Ze heeft groene vingers en in haar tuin en moestuin tieren bloemen, planten, groenten en kruiden welig en die deelt ze zelfs met haar collega's! Eveline heeft een voorliefde voor boeiende films met somptueuze beelden. Na haar dagtaak als organisatorisch medewerker in een groot bedrijf voor trainingssessies, zocht Eveline vaak de bioscoopzaal op en kwam zo bij Imagine terecht via de Imagine Club. Nu is ze stafmedewerker en heeft ze zich ook snel ontpopt als ideale contactpersoon voor culturele centra en filmclubs.
(Maurice, James Ivory, 1987)
FLORENCE DEMOLIN
«Pas de problème» Georges Lautner, 1975
Dit onbeduidende prul uit de jaren zeventig (van Georges Lautner nog wel) vat de filosofie van Florence mooi samen, maar haar smaak voert haar categoriek meer naar het soort films dat IMAGINE uitbrengt. Bij Grab It is zij een ware artiest in de kunst van de lay-out, en op elke dringende vraag reageert zij snel, met plezier en heel creatief. Een folder die gisteren klaar moet zijn, de affiche voor de film die overmorgen in de zalen uitkomt, een insteekblad voor de DVD waar iedereen op zit te wachten: geen probleem! Kers op de taart: zij was het die het logo van IMAGINE ontwierp...
Jean Hins
«The Matrix» Andy & Lana Wachowski, 1999
De baas van het agentschap Grab It is een oude handlanger van Tinne, Christian en Joan. Jean verzorgt de elektronische communicatie van IMAGINE, i.e. de website en de nieuwsbrieven. Elektronica en cinema? Voor Jean is het een oude liefde. Hij was nog maar nauwelijks afgestudeerd aan het INSAS of hij lanceerde zich in de videogames. De link met de zevende kunst is misschien dunnetjes, maar het gaat niettemin om geënsceneerde beelden... «Voor een site heb je ook een scenario nodig als je hem vlot toegankelijk en gebruiksvriendelijk wilt maken», zegt hij. Nadat hij, eerst op papier, met zwier alle watertjes van de communicatie doorzwom, volgde hij de evolutie van de informatisering van dichtbij. En daarmee is de cirkel nu rond: zijn idylle tussen elektronica en cinema wordt alsmaar mooier.
